Yeni biyobelirteçler kanser teşhisini 7 yıl öne çekebilir
Yeni tanımlanan biyobelirteçler, belirtiler ortaya çıkmadan 7 yıl önce kansere karşı uyarıda bulunabilir.
Bir çift yeni çalışma, binlerce kan plazma proteini ile bir dizi kanser arasındaki olası ilişkileri araştırdı. Kan örnekleri alındıktan sonra 7 yıl boyunca teşhis edilemeyen kanserlerle bağlantılı önemli sayıda proteinin ortaya çıkması, kanser erken uyarı sisteminin olasılığını artırıyor.
Bu kadar çok protein, bu kadar çok kanser ve bu kanserlerin karmaşık patogenezi nedeniyle bu çalışma, plazma proteinleri ve kanserlerin daha iyi anlaşılmasına yönelik ilk adımı temsil ediyor.
Birleşik Krallık’taki Oxford Üniversitesi’ndeki Oxford Population Health’in iki yeni çalışması, binlerce kan plazma proteini ile bir dizi kanser arasındaki ilişkileri araştırdı.
Kanser erken teşhisi için büyük umut
15 Mayıs’ta Nature Communications’da yayınlanan ilk çalışma, kanser riskini gösteren 371 plazma protein belirteci buldu.
Bunlardan 107’si, 7 yıl sonrasına kadar resmi olarak teşhis edilemeyen kanserlerle ilişkiliydi; bu da erken teşhis ve tedavi için potansiyel bir fırsata işaret ediyor.
Nature Communications’da 29 Nisan’da yayınlanan ikinci çalışma, 40 plazma proteini ile yaygın olarak görülen çeşitli kanserler arasındaki ilişkileri gözlemledi.
Yazarların umudu, bunun kanserlerin gelişiminin erken safhalarında tespit edilip tedavi edilmesine ve belki de bunların ortaya çıkmasının engellenmesine yardımcı olabilmesidir.
Uzmanlar kanserin erken belirtilerini yakalayabilir mi?
Birleşik Krallık Biobank’tan alınan verilerle, 39 ila 73 yaşları arasındaki 503.317 yetişkinde 1.463 plazma proteini ile 19 kanser türü arasındaki istatistiksel bağlantılar ilk çalışmanın hedefiydi.
İkincisi, Birleşik Krallık Biobank’tan 300.000 kişide 2.047 protein ile dokuz kanser türü arasındaki ilişkileri araştırdı.
Araştırmacılar ayrıca proteinlerin kanserle ilişkili olmamasının olası nedenlerini de araştırdılar.
Araştırmacılar, vücudun neresinde olurlarsa olsunlar (bu durumda kan plazmasında) proteinlerin incelenmesi olan proteomik adı verilen bir disiplini kullandılar. Proteomik, fiziksel ve biyokimyayı, bilgisayar bilimini, genetiği ve biyoinformatiği içerir.
Proteinler vücudumuzda, kan serumunda, kasta, deride, kemikte, saçta, idrarda ve başka yerlerde her yerde bulunur. Her birimiz en az 10 bin farklı protein taşıyoruz.
Çalışma, plazma proteinleri ile kanser arasındaki ilişkinin anlaşılmasında erken bir adımı temsil ediyor.
Kanseri işaret edebilen veya yansıtabilen spesifik plazma protein seviyelerinin kesin olarak belirlenmesi mevcut araştırmanın kapsamı dışındadır.
Plazma proteinleri ile kanser riski arasındaki potansiyel bağlantılar
İlk çalışma, plazma proteinleri ile karaciğer, sindirim ve mide-bağırsak yolları ve Hodgkin olmayan lenfoma kanserlerinin yanı sıra kolorektal, akciğer, böbrek, beyin, mide, yemek borusu, endometriyum ve kan kanserleri riskinde artış arasında potansiyel bağlantılar buldu.
İkinci çalışmada üçlü negatif meme kanseri, mesane kanseri, akciğer kanseri ve pankreas kanseri ile bağlantılar gözlemlendi.
Çalışmanın ortak yazarlarından biri olan epidemiyolog Joshua Atkins şunları söyledi:
“Diğer bağlantılardan bazıları da oldukça ilginç. Kanser gelişimine neden olmayan ancak kanser büyümesinin bir sonucu olan proteinler, tedavinin daha başarılı olabileceği erken bir aşamada kanserleri tespit etmek için yollar sağlayabilir.”
Bu araştırmanın klinik değeri
Çalışmalarda yer almayan Kaliforniya’daki MemorialCare Göğüs Merkezi’nde Meme Görüntüleme bölümünün tıbbi direktörü Richard Reitherman ise şöyle konuştu:
“Bu yayınlar, belirli proteinlerin nedenini veya varlığını değil, ilişkisini ve bunların bilinen yaygın kanserlerle korelasyonunu göstermektedir.
Bu düzeydeki temel araştırma, spesifik proteinlerin insan kanserleriyle nasıl ilişkili olduğunu daha iyi anlamak için tasarlandı.”
Bununla birlikte Atkins, “Bu süreçlerin kesintiye uğraması kanser de dahil olmak üzere hastalıklara yol açabilir. Bazı proteinler için, daha yüksek kan seviyeleri daha yüksek kanser riskiyle bağlantılıyken diğerleri koruyucu olabilir, dolayısıyla daha yüksek seviyeler daha düşük riskle bağlantılıdır” dedi.
Atkins ayrıca ekibinin şu anda endişe edilmesi gereken protein seviyelerini anlamak için çalıştığını da belirtti. Bu biraz zaman alabilir.
Her zaman bu proteinlerin varlığı konusunda endişelenmeli miyiz?
Atkins, “Bunlar hepimizin sahip olduğu proteinler” dedi.
Atkins, endişe verici protein seviyelerinin agresif bir şekilde manipüle edilmesine karşı argümanın bu araştırmanın ilk zamanlarının ötesine geçtiğini söyledi.
“Proteinlerin vücudun birçok önemli sürecinde önemli rolleri olduğundan, proteinlerin seviyelerinin veya işlevlerinin bozulmasının olumsuz etkileri olabilir” diye uyardı.
FGFR3 proteininin mesane kanseri riskindeki artışla bağlantılı olduğunu, ancak seviyelerinin düşürülmesinin artan osteoartrit riskine bağlı olduğunu belirtti.
Atkins şunları söyledi:
“Mevcut ilaçların çoğu proteinleri bir biçimde veya şekilde hedef alıyor ve onaylanmış ilaçlarda zaten iyi tehlike profillerimiz var.
Hedeflemek isteyebileceğimiz yeni proteinler için genetik yöntemlerin kullanıldığı bu yeni araştırma, hangi tehlikelerin veya yan etkilerin meydana gelebileceğini tahmin etmemize ve ilerlemek için hedeflere öncelik vermemize olanak sağlıyor.”
